دیدی غزلی سرود؟
عاشق شده بود.
انگار خودش نبود
عاشق شده بود.
افتاد.شکست . زیر باران پوسید
آدم که نکشته بود .
عاشق شده بود

شب در دل خویش جستجویی کردیم

در اشک دوباره شستشویی کردیم

این بار به جای گفتگو با دگران

با خویش شدیم و گفتگویی کردیم

نه چندان بزرگم

                   که کوچک بیابم خودم را

نه آنقدر کوچک

                  که خود را بزرگ...

گریز از میانمایگی

                  آرزویی بزرگ است؟