وقتی که شانه های عشق نیست

            جایی برای گریه نیست

در زمانی که دوست دوست نیست

         در ظهر گرم غربت و تنهایی

              هر سایه
               
     هر سایه خنجریست
                   
        که در کتف تو مینشیند ارام

     و این زیباترین شعر زمانه ماست

مفهوم ناب رفاقت

        پیوند خشم و عاطفه  

        و تو با پلکهای فرو افتاده

به عشق لبخند میزنی

  غم نامه درخت

            خزان است  
                           و
    غم نامه بهار

              نگاه تو

باید که شبچراغ بیاویزی

         در سایه سار شب

تا دوست را

   از سایه سار تاریکی جدا کنی

      فرصت برای گریه کم است

          و عشق را باید به هم تعارف کرد

 شخصیت منو با برخوردم اشتباه نگیر،

  شخصیت من چیزیه که من هستم،

  اما برخورد من بستگی داره به اینکه :

  " تو " کی باشی ...