تاریکی درروز
صبح در خلوت بـــــــــــــــــــاغ گل نسرین و شقایق با هـــــــــــــــم سخن از داغ جدایی گفــــــــــــن و شقایق گل خون گشته عاشــــــــــــــق از عشق رازهایی می گفــــــــــــــت و سپیدار کهنســــــــال به لبخندی تــــــــلخ پاسخش داد چنیـــــــــن : عشق در دوره مــــــــا بجز از نفرت و بی زاری نیســــــت و شقایـــــــــق خندید و به پاسخ گفتـــــــــش عشـــــــــــق یعنی که فـــــــــــدا گشتــــــــــــــن و جـــــــــــان دادن و خــــــــــاموش شدن و چــــــــه زیبــــــــا سخنـــــــــی بــــــــــــــــــود موضوع مطلب : |
منوی اصلی پیوندها آمار وبلاگ بازدید امروز: 17
بازدید دیروز: 16
کل بازدیدها: 54400
|
|